Darjeeling is in het geheel niet te vergelijken met Calcutta. Het is hier rustiger, schoner, maar vooral koeler. Het blijft echter India, met alle daarbij behorende rariteiten. Een voorbeeld: Ik
vraag vanmorgen bij mijn ontbijt om een kopje heet water. Het theezakje heb ik zelf gekocht in de stad. Thee zetten van je zelf gekochte theezakjes, dat kan hier, daar kijkt niemand raar van op. Het
hete water arriveert in een glas, gevuld tot aan de rand. Dat is dan weer minder handig. "Als ik er nou een kopje bij vraag, dan komt het goed", denk ik bij mezelf. "Euh, ober, heeft u misschien ook
een kopje voor mij?" De altijd vriendelijk lachende ober bedenkt zich geen moment, pakt het met water gevulde glas en loopt terug naar de keuken. Als er na vijf minuten nog steeds geen ober terug is
uit de keuken begin je je toch dingen af te vragen... misschien toch maar eens even gaan vragen waar je kopje heet water blijft. Plotseling komt de ober weer terug uit de keuken met een dienblad met
daarop twee glaasjes heet water die hij met brede glimlach voor mij op tafel zet. Blijkbaar drink ik vandaag twee koppen thee uit een glas... Het blijft natuurlijk wel India. Groetjes, Gert
Na de nachttrein van Calcutta naar Siliguri (15 uur in de nachttrein) dacht ik wel even klaar te zijn met treinen.
Maar wat te doen als je dan de gelegenheid krijgt om een tocht van ongeveer zee-niveau tot ruim 2000 meter te maken met de zogenaamde toy-train naar Darjeeling? Ach, dan stap je toch weer gewoon in
en boemel je in ruim 3 uur naar boven. Maar het was het waard. een fantastische rit door de bergen naar Darjeeling.
In darjeeling eindelijk een normaal bed. Beetje hard, maar ik pas er tenminste in en het staat stil. In tegenstelling tot de 15 uur schudden in de nachttrein. De douche was warm en de temperatuur
hier in Darjeeling is een verademing in vergelijking met Calcutta. een lekkere 19 graden voorspellen ze voor vandaag.
Tot zover met de groeten uit Darjeeling. Ik ga nu aan de thee !!
De vloer was hard... In Mumbai. Op het vliegveld. De vlucht van Frankfurt naar Mumbai verliep verder perfect. Ik had het voordeel van een lege stoel naast me. Wat een ontzettende luxe is dat zeg. Op
Mumbai was het even spoorzoeken naar de juiste in- en uitgangen, maar druk is het daar niet echt om 1:00 in de nacht dus het personeel wat er ook dan nog in grote getale rondloopt heeft alle tijd om
je de juiste gangen in het doolhof tewijzen. De vlucht naar Calcutta vertrok niet eerder dan 6:50 dus voor ons afgepeigerde reizigers viel er niet veel anders te doen dan de nacht op een zeer
oncomfortabel stoeltje door te brengen. Aangezien diezelfde stoeltjes na een half uur groeven ter grootte van een karrespoor in je rug achterlieten, belandde het merendeel van ons uiteindelijk
op de marmeren vloer. Een opgrolde fleece onder het hoofd als kussen doet dan wonderen. Niet veel later werd het rustig op het vliegveld. Vluchten vertrokken er niet meer, er lagen alleen een
stuk of zes verdwaalde Nederlanders verspreid tussen de bankjes. Echt slapen kwam er niet van, daarvoor was de vloer echt veel te hard. Na een uurtje of twee werd menigeen met gekreun en
gesteun wakker en probeerde zich weer enigszins in fatsoen te schudden. Hoe doen die Indiers dat toch? Uiteindelijk zat het wachten in Mumbai er op en konden we onze reis vervolgen naar Calcutta.
Twee uur en een kwartier duurde de vlucht. Na ruim 20 uur onderweg te zijn geweest waren we ontzettend blij dat we hier in Calcutta nog wel gebruik konden maken van het hotel. De tocht van het
vliegveld naar het hotel duurde ruim een uur. Dwars door de heksenketel die Calcutta heet. Vanavond om acht uur stapen we in de trein naar Siliguri. Weg uit deze bloedhete en ontzettend drukke stad.
We gaan naar het noorden. Bhutan komt steeds dichterbij... Groetjes, Gert
